W Łodzi uczęszczała do prywatnego Gimnazjum Żeńskiego Heleny Miklaszewskiej przy ul. Narutowicza 59A i grała na fortepianie. W momencie wybuchu II wojny światowej miała 16 lat. Bardzo szybko wstąpiła do ZWZ Okręgu Łódź, gdzie przygotowywano ją do pracy w wywiadzie. Uczyła się niemieckiego i podpisała volkslistę, powołując się na pochodzenie babki. Pierwsze zadania dla AK realizowała w Kaliszu, a później w Wiedniu, dokąd wyjechała w 1943 r. i zapisała się na studia medyczne. Jej zadaniem było pisanie raportów oraz kolportaż materiałów w ramach Akcji N. Działania prowadziła również w Hamburgu i Monachium. Jej raporty przyczyniły się m.in. do zbombardowania portu w Hamburgu. Potem podjęła pracę w Archiwum Medycyny Wojskowej w Berlinie, gdzie zdobywała informacje o rozmieszczeniu oddziałów niemieckich na froncie. W 1944 r. została aresztowana i osadzona w więzieniu przy ul. Gdańskiej w Łodzi, była torturowana i skazano ją na śmierć. Niemcy nie zdążyli wykonać wyroku, a Halina zbiegła podczas ewakuacji więzienia w styczniu 1945 r.

Po wojnie ukończyła studia medyczne i rozpoczęła karierę naukową W 1975 r. z jej inicjatywy powstał pierwszy w Polsce Uniwersytet Trzeciego Wieku. Zmarła 28 maja 2002 r. w Warszawie i spoczywa na Powązkach. W Łodzi upamiętnia ją ławeczka przy Muzeum Tradycji Niepodległościowych, a także mural na jej rodzinnej kamienicy przy ul. Organizacji WIN 10. Halina Szwarc, nazywana polską Matą Hari, była najmłodszą i jedną z najzdolniejszych agentek polskiego wywiadu. Zadedykowano jej spektakl telewizyjny, komiks, a ostatnio również sensacyjną powieść „Czarny motyl”.