Słowa kluczowe: bezrobocie ubóstwo zatrudnienie społeczeństwo pandemia recesja gospodarcza popyt postęp automatyzacja pomoc społeczna szkolenia zasiłki studia wzrost gospodarczy podatki inwestycje
Jednym z głównych wyzwań, przed którym stoi instytucja państwa, jest problem ubóstwa i bezrobocia. Sprawę dodatkowo komplikuje fakt, że zjawiska ubóstwa, bezdomności i bezrobocia są zazwyczaj ze sobą ściśle powiązane i rozwiązania należy szukać kompleksowo.
Okresowe pozbawienie zatrudnienia jest kwestią niezwykle problematyczną, w znaczny sposób obniża poziom życia. W gospodarce wolnorynkowej bezrobocie postrzega się jako warunek konieczny jej prawidłowego funkcjonowania, jednak tylko do pewnego poziomu. Gdy przekracza on 3-5%, staje się poważnym zagrożeniem dla funkcjonowania całego społeczeństwa.
Artykuł powstał we współpracy z portalem: http://chwilowkiza0.pl/
Zjawisko to powiązane jest z masowością. W Polsce, problem ten zależny jest od regionu, wieku, płci i wykształcenia. Jednak trudno jednoznacznie określić jego przyczyny. Ważnym do uwzględnienia punktem są okoliczności i uwarunkowania zewnętrzne. Takie sytuacje jak kryzys finansowy z 2008 roku czy też aktualna pandemia koronawirusa są przyczynami recesji gospodarczej w skali całych państw, trudno wtedy utrzymać wszystkie miejsca zatrudnienia.
Spowodowane jest to spadkiem zapotrzebowania na wytwarzane produkty, przez co wiele stanowisk staje się niepotrzebnych, z powodu zmniejszonego popytu. Typowy dla wzrostu poziomu bezrobocia jest także okres zimowy, kiedy spada zapotrzebowanie na pracowników sezonowych, zwłaszcza w takich sektorach jak rolnictwo i budownictwo. Postęp technologiczny sprawia, że nisko wykwalifikowaniu pracownicy mają mniej ofert, ponieważ wykonywane przez nich standardowo czynności zostają zautomatyzowane.
Ważnym elementem w przezwyciężaniu problemu ubóstwa i bezdomności jest prawidłowe funkcjonowanie systemu opieki społecznej. W jego skład wchodzą takie placówki jak: ośrodki pomocy społecznej, centra pomocy rodzinie i centra pomocy społecznej. Skupiają się wymienionymi wcześniej patologiami w sferze terytorialnej, organizują pomoc w skali lokalnej. Istotną rolę pełnią też organizacje społeczne pomagające osobom w trudnej sytuacji materialnej.
Szansą na rozwiązanie problemu bezrobocia są programy aktywne. Zalicza się do nich inicjatywy podejmowane przez władze na szczeblu samorządowym, a także prace interwencyjne i społecznie użyteczne, a także roboty publiczne. Metodami są także staże, pożyczki szkoleniowe, szkolenia i stypendia umożliwiające osobom z biednych rodzin kontynuowanie nauki. Do mniej skutecznych rozwiązań zalicza się: zasiłki i świadczenia. Łagodzą one skutki bezrobocia, pozwalając takich ludziom godnie żyć, jednak nie rozwiązują samego problemu, który wciąż pozostaje istotną kwestią.
Młodzi ludzie, zdając sobie sprawę z problemów na obecnym rynku pracy, coraz częściej podejmują się kontynuowania nauki na studiach wyższych. W wielu przypadkach pozwala to na znalezienie zatrudnienia, nie jest jednak uniwersalnym rozwiązaniem.
Najpewniejszą drogą do zniwelowania bezrobocia jest pobudzenie wzrostu gospodarczego i na tym powinniśmy się skupiać. Wymaga to jednak szereg zmian w systemie podatkowym i polityki inwestycyjnej.
