Placówkę zaprojektowaną przez Pawła Riebensahma otwarto w maju 1905 r., ale najpierw ruszyła przychodnia. Szpital miał 120 łóżek w kilku pawilonach, ulokowanych pośród zieleni. Pierwszym dyrektorem został dr Józef Brudziński, a pracowali tam wybitni lekarze, m.in. Tadeusz Mogilnicki, Ludwik Gundlach, Anna Margolis czy Henryk Frenkel. W 1908 r. powołano sekcję pediatrii Łódzkiego Towarzystwa Lekarskiego i zaczęto wydawać „Przegląd Pedyatryczny”. W 1910 r. Herbstowie przekazali szpital, który zgodnie z wolą fundatorów miał służyć zdrowiu łódzkich dzieci po wsze czasy, Chrześcijańskiemu Towarzystwu Dobroczynności. Według pierwotnych założeń szpital miał leczyć pacjentów z najuboższych rodzin chrześcijańskich, jednak zmieniono statut i otaczano opieką wszystkie dzieci bez względu na wyznanie, narodowość czy stan majątkowy. Po II wojnie światowej w obiekcie powstała Katedra Pediatrii Wydziału Lekarskiego UŁ, a w 1950 r. szpitalowi nadano im. dr. Janusza Korczaka. W 2003 r. połączono go ze szpitalem im. M. Kopernika i działa obecnie jako Ośrodek Pediatryczny im. J. Korczaka.