Tworzenie scenografii to dla Zygmunta Dziubińskiego pasja, która towarzyszy mu już od ponad czterdziestu lat. Pracując w Teatrze Wielkim, Dziubiński koordynuje prace zespołów, które tworzą niezwykłe dekoracje sceniczne, wprowadzając widzów w magiczny świat teatru.
- Rozpoczęcie kariery w Teatrze Wielkim w Łodzi.
- Rola i odpowiedzialności Zygmunta Dziubińskiego.
- Proces tworzenia scenografii.
- Znaczenie współpracy zespołowej.
Zygmunt Dziubiński rozpoczął swoją zawodową przygodę z teatrem ponad cztery dekady temu, kiedy to dołączył do Teatru Wielkiego w Łodzi. Jak sam wspomina, jego pasja do scenografii narodziła się już w młodości, kiedy to zafascynowany był audycjami prowadzonymi przez znaną scenografkę Xymenę Zaniewską. "Jeszcze będąc nastolatkiem, oglądałem w telewizji audycję, prowadzoną przez panią Xymenę Zaniewską, znaną polską scenografkę i projektantkę kostiumów – mówi Pan Zygmunt. – Jej opowieści o scenografii, elementach i sposobach pewnych działań bardzo mnie ciekawiły".
Praca w teatrze, jak mówi Dziubiński, wymaga nie tylko artystycznego zacięcia, ale również solidnych umiejętności technicznych. "Zaczynałem w modelatorni, w której powstają bardziej przestrzenne elementy. Zostałem jej kierownikiem, a później pracowałem w kolejnych pracowniach" – tłumaczy. Obecnie pełni funkcję kierownika działu produkcji przedstawień, gdzie nadzoruje prace nad scenografią, dekoracjami i kostiumami.
Każda produkcja teatralna to wynik pracy wielu osób. W Teatrze Wielkim zespół Dziubińskiego podzielony jest na dwa główne działy: produkcji dekoracji i rekwizytów oraz produkcji kostiumów. "Dział, którego jestem kierownikiem, składa się z dwóch części: działu produkcji dekoracji i rekwizytów oraz działu produkcji kostiumów" – wyjaśnia Dziubiński. "W pierwszym z nich znajduje się pięć pracowni: stolarnia, ślusarnia, tapicernia, modelatornia i malarnia, w której powstają elementy plastyczno-malarskie. Drugi dział stanowią damskie i męskie pracownie krawieckie, pracownie obuwia wraz z szewcami oraz pracownia nakryć głowy".
Proces tworzenia scenografii to skomplikowane zadanie, które wymaga precyzyjnego planowania i zaangażowania całego zespołu. "Scenografia powstaje około dwóch miesięcy. Zawsze brakuje nam czasu, przynajmniej tych dwóch dodatkowych tygodni" – mówi ze śmiechem Dziubiński. Praca zaczyna się od rozmów ze scenografem, przez wizualizacje, aż po precyzyjne rysunki techniczne i kosztorysowanie. "Gdy zaczynamy pracę na podstawie gotowego projektu, wyobrażamy sobie wygląd całości. W rzeczywistości, gdy zagłębiamy się w poszczególne etapy, czasem napotykamy pewne trudności" – dodaje.
Mimo trudności, Dziubiński czerpie ogromną satysfakcję z efektów swojej pracy. "Jest to ciężkie i trudne zadanie, jednak gdy widzimy efekt, gdy widzimy, że wszystko się udało, przychodzi zadowolenie i odprężenie. Czuję satysfakcję, kiedy wiem, że stworzyłem coś ciekawego i kiedy scenograf oraz publiczność są pod wrażeniem" – podsumowuje.
Wg inf z: Urząd Miasta Łodzi
